พวกเราอยากให้รักษาบริเวณ"น้ำพุ"ของพวกเราไว้ ในแบบแผนการก่อสร้างใหม่
ติดต่อผู้ริเริ่มการเรียกร้องนี้
เรื่องแผนการปรับปรุงบริเวณน้ำพุและสวนศิลป์ของคณะศิลปศาสตร์
2013-01-27 20:58:32ข้าพเจ้านาย ธงชัย ณ พัทลุง นักศึกษาคณะศิลปศาสตร์ โครงการอังกฤษ-อเมริกันศึกษา ปีที่ 2 มีเรื่องจะแจ้งให้พี่ๆ ศิษย์เก่าทุกคนทราบว่า ตอนนี้ทางมหาวิทยาลัยอาศัยช่วงที่คณะของเราไม่มีคณบดี ใช้อำนาจของมหาวิทยาลัยในการเข้ามาปรับปรุงบริเวณสวนศิลป์ คณะศิลปศาสตร์ โดยให้เหตุผลว่าเป็นส่วนหนึ่งของแผนการป้องกันน้ำท่วมและเป็นการปรับสภาพพื้นที่ให้ดูสวยงาม โดยออกแบบวางแผนที่จะทำการยกพื้นของลานจิ๊งหน่องให้สูงเท่ากับพื้นของห้องโถงกลาง (หรือที่พวกเราเรียกกันจนติดปากว่า “คอมมอน”) อีกทั้งยังมีแผนที่จะทำการถมบ่อน้ำกับน้ำพุ ซึ่งมีความสำคัญต่อคณะคณะศิลปศาสตร์ ซึ่งป็นสัญลักษณ์ของคณะของพวกเรามาตั้งแต่ก่อตั้งคณะเมื่อปี พ.ศ.2506 บริเวณพื้นที่สวนศิลป์นี้ เป็นพื้นที่ที่คงไว้ด้วยความดังเดิมตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ในขณะที่พื้นที่ส่วนอื่นๆของคณะศิลปศาสตร์ได้มีการปรับปรุงและเปลี่ยนแปลงให้ดูใหม่ร่วมสมัยแล้ว และสำหรับเรื่องแผนการปรับปรุงบริเวณสวนศิลป์ของคณะศิลปศาสตร์ในครั้งนื้ ทางคณะศิลปศาสตร์และนักศึกษาคณะศิลปศาสตร์ไม่เคยได้ทราบข่าวหรือรายละเอียดโครงการจากทางมหาวิทยาลัยล่วงหน้าเลย
หลังจากที่ผมได้รับทราบข่าวเรื่องนี้จากเจ้าหน้าที่ภายในคณะและจากป้ายของโครงการก่อสร้าง ผมได้เข้าพบกับรักษาการคณบดี คือ อาจารย์อุดม รัฐอมฤต รองอธิการ ฝ่ายท่าพระจันทร์ ซึ่งถูกแต่งตั้งขึ้นเป็น รักษาการคณบดี แทนคณบดีคนก่อนที่ลาออกไปก่อนจะครบวาระการทำงาน วันที่ 20 ธ.ค. 2555 เป็นครั้งแรกที่ผมได้เข้าพบอาจารย์อุดม (รักษาการคณบดี) ผมได้ถามถึงเรื่องการถมบ่อน้ำพุของคณะ โดยทางอาจารย์ให้เหตุผลว่า ข้อที่ 1 “เป็นแผนการป้องกันน้ำท่วมของมหาวิทยาลัย” และข้อที่ 2 “การถมบ่อน้ำทำให้นักศึกษามีพื้นที่ทำกิจกรรมมากขึ้น” ในการพูดคุยครั้งนี้ผมได้ชี้แจงถึงเรื่องการถมบ่อน้ำ ว่าเราควรอนุรักษ์สิ่งที่อยู่คู่กับคณะเรามาตั้งแต่เริ่มแรกไว้ให้นักศักษารุ่นหลังได้เห็น ไม่ใช่สร้างแต่ของใหม่หมดจนไม่เหลือสภาพแวดล้อมดั้งเดิมไว้ให้นักศึกษาคนอื่นได้เห็น
ในวันที่ 21 ม.ค. 2556 ผมได้เข้าประชุมกับอาจารย์อุดมอีกครั้ง ซึ่งท่านอธิการบดีได้ส่งมาเป็นตัวแทนพร้อมกับทีมงานวิศวกรและสถาปนิกและยังมีเลขาของคณบดีคณะศิลปศาสตร์คนใหม่มาร่วมประชุมด้วย ในการประชุมได้มีการพูดถึงเรื่องแบบแปลนของการปรับปรุงสวนศิลป์ โดยเริ่มแรกทางวิศวกรได้บอกกับผมว่า “ทางเราต้องจำเป็นต้องทำการยกพื้นของสวนศิลป์และบริเวณบ่อน้ำให้สูงเพราะตำแหน่งของพื้นเดิมมีน้ำขึ้นมาประจำ เพราะน้ำลอดใต้เขื่อนเข้ามาทางพื้นและไม่สามารถที่จะซ่อมพื้นได้เพราะแรงดันน้ำทำให้ปูนที่ใช้ซ่อมแตก” จากนั้นผมเลยได้เสนอกับทีมงานว่าไม่อยากให้มีการถมบ่อน้ำกับน้ำพุ ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ที่สำคัญอันหนึ่งของคณะศิลปศาสตร์มานาน หลังจากที่อาจารย์อุดมก็ได้ปรึกษากับทางวิศวกรถึงความเป็นไปได้ที่จะมีบ่อน้ำกับน้ำพุอยู่ ซึ่งทางทีมงานได้บอกผมว่าแผนเดิมเราจะให้มีบ่อน้ำ แต่เมื่อปรึกษามาทางคณะเราแล้วได้รับคำตอบให้ถมบ่อน้ำพุเลย และทั้งหมดนี้ยังไม่มีการถามนักศึกษาภายในคณะหรือแจ้งรายละเอียดของโครงการและรูปแบบการก่อสร้างให้ทราบ นอกจากนี้แล้ว การที่อ้างว่าจะทำให้นักศึกษามีพื้นทำกิจกรรมมากขึ้น ทั้งที่ในท่าพระจันทร์มีพื้นที่ทำกิจกรรมที่เพียงพอต่อนักศึกษาไม่ว่าจะเป็น ลานพ่อปรีดี, โรงยิม, สนามฟุตบอล และในอดีตคณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ยังเคยรองรับนักศึกษาทุกชั้นปีของคณะมาแล้วก่อนที่จะมีการย้ายไปศูนย์รังสิต
สรุปว่าทางอาจารย์อุดมเลยตัดสินใจว่าเรื่องนี้ควรให้นักศึกษาในคณะเป็นผู้ตัดสินใจเลือกว่าจะเอาแบบไหน “ทั้งที่ควรจะถามนักศึกษาก่อนที่จะมีการลงมือทำจริงตั้งแต่แรกเพราะพื้นที่บริเวณนี้ไม่ใช้พื้นที่ของส่วนกลางแต่เป็นพื้นที่ของเราคณะศิลปศาสตร์ ซึ่งทางมหาวิทยาลัยควรทำการสอบถามกับนักศึกษาในคณะและอาจารย์ในคณะรวมถึงเจ้าหน้าทีเสียก่อนเพราะพวกเราเหล่านี้นั้นเป็นผู้ที่ได้รับผลกระทบโดยตรงจากการก่อสร้างครั้งนี้ ทั้งความรู้สึกและความทรงจำ ไม่ใช่มาถามทีหลังจากที่มีการเริ่มลงมือปรับปรุงไปแล้ว” และอาจารย์อุดมได้แจ้งให้ทางฝ่ายวิศวกรทำแบบจำลองมา 3 แบบ ได้แก่
แบบที่ 1 เป็นยกพื้นสูงเท่า common แล้วทำทุกอย่างให้เป็นเหมือนเดิมมากที่สุด โดยให้มีบ่อน้ำ,น้ำพุเหมือนตอนแรกเริ่ม
แบบที่ 2 เป็นเหมือนแบบที่1 แต่ขนาดบ่อน้ำเล็กลง
แบบที่ 3 เป็นเหมือนแบบที่1 แต่เป็นลานปูนโล่งอย่างเดียว
สำหรับการเลือกแบบนั้นอาจารย์อุดม ได้สั่งผ่านทางเลขาให้มีการเลือกแบบโดยทำเป็น Model แล้วให้นักศึกษาเลือกภายในอีก 2 อาทิตย์จากนี้ หากแต่ในมุมมองของกระผมนั้น อยากร้องขอให้คงสภาพบริเวณคณะเราให้เป็นอย่างที่เป็นและเคยเป็นมาตลอดหลายสิบปี ให้เป็นพื้นที่อันศักดิ์สิทธ์ ร่มรื่น ของเราต่อไป ให้เราสามารถเดินกลับมาที่คณะเมื่อใดในอนาคต อีกห้าปีสิบปีและยังสามารถหวนรำลึกถึงวันเก่าๆได้ไม่ใช่จากรูปถ่ายแต่จากสถานที่จริง ซึ่งตอนนี้คงเป็นไปไม่ได้แล้วแต่สิ่งที่ใกล้เคียงความจริงที่สุดก็คือ การเลือก Model แบบที่ยกพื้นสูงแล้วทำทุกอย่างให้เป็นเหมือนสภาพแวดล้อมเดิมมากที่สุด
หากพี่ๆท่านใดมีเห็นเหมือนกับผมอวาเราควรจะรักษาไว้ซึ่งสภาพแวดล้อมนี้ให้คนรุ่นหลังได้เห็น ได้สัมผัส ได้ผูกพันธ์เช่นที่พวกเรามี ผมอยากให้รุ่นพี่ศิษย์เก่าคณะศิลปศาสตร์ออกมาคัดค้านการกระทำของมหาวิทยาลัยในครั้งนี้ เพราะผมในฐานะที่เป็นนักศึกษาคนหนึ่งไม่สามารถมีอำนาจที่จะต่อรองกับฝ่ายบริหารของมหาวิทยาลัยเพื่อที่จะรักษาสัญลักษณ์ของคณะเราได้นอกจากนี้แล้ว วัตถุประสงค์ของผมในครั้งนี้คือต้องการไม่ให้สวนศิลป์อันเป็นสัญลักษณ์ของคณะศิลปศาสตร์รวมไปถึงบ่อน้ำและน้ำพุ ที่เป็นสัญลักษณ์ของกลุ่มโต๊ะของนักศึกษาภายในคณะ ต้องมาหายไป อีกทั้งยังเป็นการช่วยให้คนรุ่นต่อๆไปที่เข้ามาศึกษาได้เห็นในสิ่งที่รุ่นพี่รุ่นก่อนๆเคยเห็น ได้สัมผัส และได้ผูกพันธ์ …
ศิษย์เก่าและนักศึกษาปัจจุบัน คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์